پیش قدم نوشت 35

سلام
خبر سلامتی و تشکر از نگاه مدام شما !

 اولا گوشی ندارم که از نوشته های دست نویس این چندروزه عکس بگیرم

ثانیا وقت نشد که همه اش را تایپ کنم
پس صبور باشید، چاره ای نیست :)

ثالثا یکی از دوستان خواننده وبلاگ اعتکاف بوده اند،
خوش به سعادتشان،
پیام خصوصی داده بود من نمی دانستم چگونه پاسخ بنویسم پاسخ این بود:

"واقعا ناراحت نشده بودم از خنده اتان
ای بسا انرژی و امید هم که به من داده بودید با آن نظر!
نفرمایید.
دعاگو---دعا بفرمایید"

پ ن :
از حسرت های زندگی یک 23 ساله اینکه تاکنون اعتکاف نچشیده
امسال هم گذشت...امسال دوعصرگاه خیلی کوتاه(نیم ساعت) در جمع معتکفین مسجد دانشگاه در پشت مسجد خوابیدم
به این امید که سال بعد در میان اشان باشم. انشالله